ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΑΚΙΝΑΤΗ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΤΗΣ ΣΟΥΜΑΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
“ΠΡΟΛΟΓΟΣ”[1]
[Tertia Pars Summae Theologiae, Prologus]
[5 a] Αφού ο Σωτήρας και Κύριός μας Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αγγέλου: «θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες του»[2], μας έδειξε στον εαυτό του τον δρόμο της αλήθειας, μέσω της οποίας, αναστημένοι , μπορούμε να φτάσουμε στην μακαριότητα της αθάνατης ζωής, είναι απαραίτητο, για την ολοκλήρωση [αυτού] του θεολογικού έργου και μετά την θεώρηση του τελικού στόχου της ανθρώπινης ζωής, των αρετών και των κακιών, να συνεχίσουμε με τη θεώρησή του Σωτήρα όλων και των ευεργεσιών του, οι οποίες χαρίσθηκαν στο ανθρώπινο γένος.
[5 b] Σχετικά με όλα αυτά, το πρώτο θέμα που πρέπει να εξετάσουμε αφορά τον ίδιο τον Σωτήρα· δεύτερον, τα Μυστήριά του, με τα οποία αποκτάμε τη σωτηρία· τρίτον, το τέλος της αθάνατης ζωής, στο οποίο φτάνουμε, αναστημένοι, μέσω απ’ αυτόν. Σχετικά με το πρώτο απαιτείται διπλή θεώρηση: η πρώτη αφορά το ίδιο το μυστήριο της ενσάρκωσης, επειδή ο Θεός έγινε άνθρωπος για χάρη τη σωτηρία μας· η δεύτερη αφορά όσο διέπραξε και έπαθε ο ίδιος ο Σωτήρας μας, δηλαδή ο ενσαρκωμένος Θεός.
* Μετάφραση από τα λατινικά του π. Φερνάντο Μπράβο, ΕΛ.
[1] Μετάφραση από το λατινικό κείμενο της έκδοσης «Λεονίνα», τ. ΧΙ (“Tertia Pars Summae Theologiae”, in: “Sancti Thomae de Aquino Opera Omnia jussu Leonis XIII P.M. edita”, t. XI, Romae 1903, p. 5).
[2] Μτθ. 1,21, λατ. κείμενο: «populum suum salvum faciens a peccatis eorum», Vulg.: “ipse enim salvum faciet populum suum (…)”.